XEWNA KOLAYÎ

Ali Bayram, di “Xewna Kolayî” de bi helbestê welatekî neqiş dike. Ew welatê di kevala kurmancîyê de hatiye nîgarkirin, hemû taybetîyên vê xakê jî -êş, azar, kuştin, berxwedan, serhildan, işq, tenêtî… di xwe de dihewîne. Di vî wêneyê di nav mijê de, helbestvan li şopa “dengên winda” digere. Şevên sar û tarî bi “qendîla dil”ê xwe ronayî dike. Wekî şêrgeleyekî vî welatî, her di nav hewldanê de ye û “ji peyayan hez nakim”, “çarwext sirûdan dixwînim” dibêje. Alî Bayram hewl dide ku vî welatê ku êş tê de serdest e, bike warê helbestê û “bircên helbestê” lê ava bike. Helbestkar sirûdên sewdaserî, welathezî û bavînîyê dirijîne deryaya peyva rewan û herikbar.