Yazının kalıcı, sözün uçucu olduğuna içten inananlardanım,
Çoğu kez yakın dostlarım ve arkadaşlarım her karşılaştığımızda; Bildiklerini, anılarını yazmayacaksın? Diye soruyorlar. Bu sorular, özellikle son yıllarda sık-sık tekrarlandı.
Bugüne dek yanıtları hep erteledim.
Çünkü anlatım ve anı, çok hassas konulardır. Düşünmeyi, sık dokunup, sık elemeyi gerektiriyor. Tarihe Not düşmek sanıldığı gibi öyle kolay değil.
Açık yüreklilikle söyleyeyim; Son yıllarda anı diye yazılan “Ben merkezli” anlayış tarihe karşı bağışlanmaz bir suçtur. Tarihi kendisi ile başlatıp kendisi ile bitiren anlayışlar sorgulanmadıkça doğruyu yakalama olasılığı yoktur.
“Tarihe Not Düşmek” ismini yıllar önce tasarlamıştım. Tasarlamakla da kalmadım, çoğu okuyucunun da gibi bildiği zaman-zaman yazılarımda da kullandım.
“Tarihe Not Düşmek” i kendisine doymadığım, hasret kaldığım, Babam Ali Epözdemir’e adıyorum. Çünkü siyasette ve yurtsever mücadelede ilham kaynağım babam oldu. Babam bana, “kırıl ama eğilme”, yurtseverliğin mihenk taşında dövüşmeyi miras olarak bıraktı. Az da olsa o mirası yerine getirdiğim için mutluyum.
Ayrıca, geçirdiğimiz ve halen de yaşamakta olduğumuz bu acılı süreçte hep arkamda duran, acılarımızı ve coşkularımızı beraber paylaştığımız, uyarıcı tavırları ile hatalarıma önayak olan yazılarımın ilk okuyucusu, uzun yıllar çocuklarımıza hem annelik- hem babalık görevini hakkıyla yerine getiren Sevgili Eşim Müzeyyen Sağnıç-Epözdemir’e, dik duruşları ile onur duyduğum Çocuklarım Bawer, Dara ve Bengin’e,
Ayrıca “Tarihe Not Düşmek” te emeği geçen Kızım Bawer’e, yazım çalışmalarımda, özellikle teknik konularda kapak tasarımında katkı sunan, yardımlarını hiçbir zaman esirgemeyen Sevgili Sinan Gümüş’e,
Değerli dostum, Yazar- Yayıncı Azad Zal’a kitabın hazırlanmasındaki titiz çalışmasından dolayı teşekkür ediyorum.
Tarihin şaşmaz pusulasında doğruları irdelemek ve “Tarihe Not Düşmek” ertelenmez bir görevdir.
Bu muştuların özlemiyle esen kalın, sevgi ile yaşayın.
Bedirhan Epözdemir
Kasım 2021 / Tatvan
