Yahudiler; tarihte benzeri görülmemiş şekilde, bütün dünyada bu kadar dağınık olarak yaşamalarına rağmen, yaklaşık 3500-4000 yıldan beri dillerini, dinlerini ve kimliklerini korumuşlarsa bunun bazı sebepleri olmalıdır. Yahudiliğin ilk ortaya çıktığı zamanlarda ve hatta ondan çok zaman sonra mevcut olan bir kısım halklar, devletler, diller, dinler ve kültürler yok olduğu hâlde onların hâlâ var olması dikkate değer bir konudur. Yalnızca bu gerçek bile Yahudilik-Tevrat ilişkisinin ciddi şekilde ele alınması için yeterli bir sebeptir. Bu nedenle, aleyhteki şartlar her ne olursa olsun, Yahudilerin kimliklerinin oluşmasında ve korunmasında kutsal kitaplardaki buyrukların, tavsiyelerin, hikâyelerin ve sembollerin rolünü araştırmayı ciddi bir entelektüel mesele olarak gören bilim erbapları bu meseleyi irdelemelidir. Elbette sosyal meseleleri bir tek sebebe irca etmek doğru bir yaklaşım olmayacaktır. Yahudi tarihi için de bu böyledir. Fakat Sanayi Devrimi ve hatta Birinci Dünya Savaşı’na kadar dünya meselelerinin çoğunda dinin en belirleyici faktörlerden olduğu düşünülürse, Yahudiler için de -diğer faktörleri gözardı etmeden- dini en etken unsur olarak görmek yanlış sayılmayacaktır.
