HISRETA EMIR

Hisreta Emir, ev berhema bîranînçîrok an çîrokbîranîn, ji sêzdeh kurteçîrokên xweşkok, ji beşeke ku çîrokên mînîmal tê de ye, beşeke piçûk a ku çendek zargotinên qerfok û ji beşa dawîn ku tê de û romaneke nîvcomayî, Rêya Pêşîyên Min, ku der heqê malbateke Kurdên Êzdî de ye, pêk tê. Kurteçîroka ku navê xwe daye berhemê, Hisreta Emir, di hêlekê de wekî çavkanî û kana seqadayîn û atmosfersazkarîya gelemperî a vê berhemê jî dikare were xwendin. “Misto hêdî dizîvire, pêşîyê dîna xwe dide celatan, bi mikur li çîyayê dûr dinêre; tu yê bibêjî dêrî dibe, disekine, xêleke xurt xwe ker dike û li çîyê dinêre. Paşê tu yê bibêjî bi hişê xwe de tê, berê xwe bi padşê de dike, temene dibe, bi dengekî zelûlî dibêje: -Padşê yî sax be, -hizingeke kûr radihêle, -hergê îzin heye, bila heft daraxacên din jî çê bikin…”