Felaketin Şehvetli Suları
İç çekişinin ardından gelirdi derin dalgalar
Uçtan içe yayılırdı huzursuz bir mavi
Ötmezdi o vakit martılar kaçardı en göğe
Mızrağa yerleşirdi öfkeli adamın kini
Yetmeliydi suyun serin kucağında düşleri
Fakat açtı kilidini tehlikeli arzuların Naiad
Islak kalbinde atıyordu yaşanmamış bir aşk
Günlerden bir gün yorgun düşünce Poseidon
Parladı kızın yüzgeçleri karanlık geleceğine
O vakit talihsizliğinin çemberinde genç adam
Eğildi felaketinin şehvetli sularına
Çekildi deniz kızının yumuşak kollarına
Geride kalan Herkül`ün bile gücü yetmedi bu tuzağa
Ah zavallı çocuk Hylas bulamazsın aradığını onda
İç çekişinin ardından gelirdi derin dalgalar
Uçtan içe yayılırdı huzursuz bir mavi
Naiad öperken sevgilisinin cansız dudaklarını tutkuyla
Taştı Poseidon`un kızgınlığından okyanus
Denizatları akıttı kaderin zehrini son nefesiyle
Tutuştu kuyruğu Naiad`ın ve döndü bir küle
Yetmeliydi suyun serin kucağında düşleri
Ve inmemeliydi Hylas gemiden bir kova su için
Çünkü yutar aşk seni kocaman midesiyle okyanusta
Ve bazen boğulursun aşığının bir kaşık suyunda
