"Bir parçam var, bir yârim var, bir hasretim
var ki solmaya yüz tutmuş. Yavaş yavaş, gün
be gün gözlerimin önünde eriyor; ellerinden
tutamıyorum, kayıp gidiyor avuçlarımdan.
Göz altları morarmış, göz bebekleri
küçülmüş, güzel yüzü dokuz mevsim güneş
görmemiş gibiydi, ölüme doğru gidiyor. Ah,
sevgili dostum. Kelimeler boğazımda
düğümlendi, konuşmak bir yana yazarken
bile artık kekeliyorum.
Aklımı kaybedecek gibi oluyorum, içimde
durduramadığım bir haykırış var, Taif'te
taşlansaydım bu kadar yüreğim yanmazdı.
Yesrib'e sürgün edilseydim hayata bu kadar
küsmezdim. Konuşamadım, zaten
konuşamazdım.
Kekeme olabilirim ama
'Gönlüm Kekeme Değil'..."
