EKİMİN ONU

Ekimin Onu Bacağımla beraber eski güvenimi yitirdiğim o güne, sonrasına ve öncesine ait düşünce silsilemi aklımda harekete geçiren gücün adını koymam yakındı, hissediyordum. Doktorumun bana, yeniden doğuş müjdesi şeklinde sunduğu protezle ilk birleşmemiz; ölü sanılarak patlama yerinde geçirdiğim yalnız dakikalar; yitip giden üniversite arkadaşlarımın acı hatıraları boşuna hatırlanmış olamazlardı. Toplumun hafızasını diri tutmak gerekiyor çünkü bizler çok ama çok unutkan bir halkız. Tarihi gerçekleri, acıları, kaypaklıkları, kaçışları en önemlisi ölümleri unutmayı yeğleyip duruyoruz. Elinizdeki roman yüzleşmelerin ve hafızanın romanı.