“Di nava dûmanê de, li binîya gêlî
Va gurê birçî dike zûkînî.
Qasekê û bi şûn de dengê gulleyê hat,
Li gêlî bû şîrqîn, zinaran nivat.
Gelo çi deng e, çi qareqar e,
Dibe nêçîrvan li guran digere?
Dibe qaçax in, yan dibe cerd e,
Dora pêz girtîye, naxwaze berde?
Yan dibe cerdê avête ser gund?..
O, şuxulê xerab, şuxulê nerind...
Li wî milê çîyê, li hinda zangan
Bû qirçeqirça gulleyên bêrdangan.”
Ji Memê û Eyşê
Xelîlê Çaçan (Mûradov) ê nivîskar, radyokompozîtor û serokê navdar ê Radyoya Kürtçe ya Rewanê û kedkarê çanda Kurdên komarên Sovyetê û tevayîya Kurdistanê, helbestên xwe yên bi navên Memê û Eyşê û Zembîlfiroş di sala 1965'an de nivîsîne. Wî her du helbestên xwe li ser bingehên zargotina Kürtçe/Kurmancî ristine, du çîrokên navdar ên zimanê Kürtçe, Memê û Eyşê û Zembîlfiroş ji nû ve, bi şêweyê helbestî nivîsîne, bi vî awayî jî, di gel gelek warên xwe yên xebatê, nîşan daye ku bi xwe ji warê helbestê jî nemaye.
Lîs berhema Du Poêm – Memê û Eyşê & Zembîlfiroş a Xelîlê Çaçan Mûradov bi şanazî pêşkêşî kelepora helbesta Kürtçe dike.
