Keleha Dimdimê, ji ber cî û cîgeha xwe a stratejîk, a hêlek tixûbê wê Rom in û hêla din Ecem in, her tim bûye armanca tîr û şûrên wan. Lê belê tu carî wan nekaribûye mêr û mêrxas, jin û jinxasên dilpola têk bibirana. Xayîntî, çavnebarî û hesûdîyê her tim rê li ber vekiriye ku kelehên qewîn ji hundir ve bên xwarê. Keleha Dimdimê jî tevî lehengên xwe ên canfeda bi pêşengîya Xanê Çengzêrîn, di zor û zehmetîyên giran de talîya talî dişikên. Lê belê nav û navdarîya lehengî û berxwêdana keleha Dimdimê wekî dastaneke dêrîn a ji dîroka Kurdan her tim li ser zar û zimanan e.
Ereb Şemo, ji dastana Keleha Dimdimê bi ruhekî neteweyî, bi pênûsa nivîskarekî hoste û bi hişmendîyeke welathez romaneke dîrokî a nû û nûjen afirandiye.
“Neteweya Kurd bi zimanê nivîskarê xwe Ereb Şemo qise dike.” (Maksîm Gorkî)
“De êdî here kurê min, bila vî libasî ji te bixin û bişewtînin, libasine din bidine te, bila bêhn û buxza Padîşahê Romê di nava me de tunebe.”
