Nevzat Aydın, Red Yayınları tarafından yayımlanan “Çölde Son Gece” adlı ilk şiir kitabıyla okur karşısına çıktı. Kişisel hayatından, sevinçlerinden ve öfkelerinden şiirini kuran Aydın'ın elinden hüzün ve umut tutuyor. Bu nedenle, acıdan damıtılmış dizelerin ardından gelen ve başkaldırı duygusuyla harmanlanmış itiraz dizeleri ayrıksı durmuyor; şiirin duygusunu ve ahengini bozmuyor. “Kolay teslim olmak bana göre değil/ Sütle yıkanmış bir avuç buğday/ Bir tutam tuzum var/ Zorlu günlere sakladığım”. Hayatın ve içte kopan fırtınanın yalın halini şiirin diliyle paylaşıyor Nevzat Aydın. Bir de, hayat denilen ummandan edindiği birikime/düş'e/umuda ve karamsarlığa, didaktik olmaktan uzak durarak, okuru da ortak ediyor. “Seraplarla yürüyeceğiz” derken, “Bir yıldız tutabilsek gözyaşından/ Karanlığın üstüne dökeceğiz/ gerçek kalsın durduğu yerde /Seraplarla yürüyeceğiz”. İlk kitabı “Çölde Son Gece”yle başka bir şiire, kendi şiirine yürüyor Nevzat Aydın. “Güneşten bir kandille indim/ Şairin mabedine/ Kandil tükendi/ Uyumadan uyandım yeni güne/ Tek dize yok avuçlarımda” dese de…
