Mektuplarını okuduktan sonra, mahkeme dosyalarını önüne alıp, iki dosyadaki belgeleri hızla karıştırdı, kurşunkalemle birkaç not aldı, sonra dosyaları öne itip kahvesini eline aldı. Kahvesini içerken, henüz nemli olan sabah gazetesini okumaya koyuldu. Stepan Arkadyeviç’in her gün alıp okuduğu gazete taşkın olmayan liberal bir gazeteydi; okurlarının çoğunluğuna uyuyordu. Bilimsanat ya da politikaya özel bir ilgisi olmamasına karşın, bu konularda, gazetesinin ve çoğunluğun görüşlerine sıkıca bağlıydı, ama o çoğunluğun değişmesiyle birlikte Stepan da değişiyordu. Doğrusu, değişen Stepan’ın kendisi değildi, kendisi ayrımında olmadan fikirleri değişiyordu. Stepan Arkadyeviç yönünü ve fikirlerini kendisi seçmiyordu, bunlar kendiliğinden geliyorlardı. Tıpkı giysilerinin ya da şapkasının biçimini seçmeyip, modanın gerektirdikleriyle yetinmesi gibi. Belirli bir ortamda yaşayan bu adam için genellikle olgunluk çağında gelişen fikirlere sahip olmak, bir şapkaya sahip olmak kadar gerekliydi.
